ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
بسمه تعالی
الإمامُ علیٌّ علیه السلام : إنّما بَدءُ وُقوعِ الفِتَنِ مِن أهواءٍ تُتَّبَعُ ، و أحکامٍ تُبتَدَعُ ، یُخالَفُ فیها حُکمُ اللّه ِ ، یَتَوَلَّى فیها رِجالٌ رِجالاً ، ألا إنّ الحَقَّ لو خَلَصَ لم یَکُنِ اختِلافٌ ، و لو أنّ الباطِلَ خَلَصَ لم یَخفَ على ذی حِجىً ، لکنَّهُ یُؤخَذُ مِن هذا ضِغثٌ و مِن هذا ضِغثٌ فَیُمزَجانِ فَیُجَلَّلانِ معا ، فهُنالکَ یَستَولی الشَّیطانُ على أولیائهِ ، و نَجا الذینَ سَبَقَت لَهُم مِنَ اللّه ِ الحُسنى . إنّی سَمِعتُ رسولَ اللّه ِ صلى الله علیه و آله یقولُ : کیفَ أنتُم إذا لَبَسَتکُم فِتنَةٌ یَربُو فیها الصغیرُ و یَهرَمُ فیها الکبیرُ ···
امام على علیه السلام :
جز این نیست که خاستگاه فتنه ها پیروى از هواهاى نفس و احکامى است که بدعت گذاشته مى شوند و با حکم خدا مخالفند و گروهى در این هوسها و بدعتها از گروهى دیگر پیروى مى کنند. بدانید که اگر حق خالص و نا آمیخته بود، اختلاف پیش نمى آمد و اگر باطل خالص بود، بر آدم خردمند پوشیده نمى ماند. اما مشتى از آن گرفته مى شود و مشتى از این و با هم درآمیخته مى شوند و اینجاست که شیطان بر دوستان خویش مسلّط مى گردد و کسانى که پیشتر لطف حق شامل حالشان گشته است نجات مى یابند. من از پیامبر خدا صلى الله علیه و آله شنیدم که مى فرماید : چگونه اید شما آن گاه که فتنه اى فرایتان گیرد که در آن خرد سال بزرگ شود و بزرگسال پیر گردد.
عنه علیه السلام : یَأتی علَى الناسِ زَمانٌ لا یَبقى فیهِم مِن القرآنِ إلاّ رَسمُهُ و مِنَ الإسلامِ إلاّ اسمُهُ ، و مَساجِدُهُم یومَئذٍ عامِرَةٌ مِن البِناءِ ، خَرابٌ مِن الهُدى ، سُکّانُها و عُمّارُها شَرُّ أهلِ الأرضِ ، مِنهُم تَخرُجُ الفِتنَةُ ، و إلَیهِم تَأوِی الخَطیئةُ ، یَرُدُّونَ مَن شَذَّ عنها فیها ، و یَسُوقُونَ مَن تَأخَّرَ عنها إلَیها ، یقولُ اللّه ُ سبحانَهُ : فَبِی حَلَفتُ لَأبعَثَنَّ على اُولئکَ فِتنَةً تَترُکُ الحَلیمَ فیها حَیرانَ !
امام على علیه السلام : روزگارى بر مردم آید که در میان آنان از قرآن جز ظاهرى و از اسلام جز نامى باقى نماند. در آن زمان مسجدها از نظر ساختمان آبادند و از هدایت ویران . ساکنان و آباد کنندگان این مساجد بدترین افراد روى زمینند. از آنان فتنه زایَد و گناه در وجود آنان مأوى گزیند. هر کس که از گناه کناره گیرد او را به سوى آن مى کشانند و هر کس که از آن وا پس ماند، او را به سوى آن مى رانند. خداوند سبحان مى فرماید : سوگند به ذات خودم که بر آنان بلایى برانگیزم که در آن بردبار خردمند را حیران گذارد.
عنه علیه السلام : ألا فَالحَذَرَ الحَذَرَ مِن طاعَةِ ساداتِکُم و کُبَرائکُم ··· فإنّهُم قَواعِدُ أساسِ العَصَبیَّةِ ، و دَعائمُ أرکانِ الفِتنَةِ
امام على علیه السلام : هلا! زنهار، زنهار از پیروى سران و بزرگانتان··· زیرا که آنان ستونهاى بنیاد عصبیتند و استوانه هاى ارکان فتنه.
میزان الحکمه جلد 9
روابط عمومی هیأت عاشقان ثارالله مأمونیه